A guerrilla antifranquista no Macizo Central de Ourense

No Macizo central ourensán, entre San Mamede e Queixa, achégamonos á "Edreira".
Pasando polo complexo gandeiro semiderrubado da "Ferreiría", onde falamos cun dos propietarios. Dende alí teremos unha hora e media a paso largo. Neste marzal húmido, o río vai de auga coma nunca. Os cumes continúan con neve, e as pradeiras da Edreira convidan ó solaz. Fermoso percorrido de natureza e historia. Sin lugar a dúbidas aínda resoan os disparos da garda civil, que pola aplicación da " ley de fugas " deron morte ós "fuxidos" e ós donos do caserío, e destruíron as construccións do lugar. Ainda se ve a ponte e outras casas caídas ..ano 1949, non hai tanto.
Co xusto permiso e referencia a diariodeunmedicodeguardia.blogspot.

Alfonso I do Amazonas, rei dos xíbaros

Gran historia dun ourensa no Amazonas,un galego rei dos xibaros a primeiros do seculo XX.

Xeografica sigue aos aventureiros da nosa terra nos grandes espacios do noso planeta.

Nado en Amiudal (Avion) en 1878, ALFONSO GRAÑA emigrou a BRASIL CA FEBRE DO CAUCHO a primeiros de seculo XX ,penetra na selva amazonica buscando novos matos de siringueira (caucho) cun compañeiro ourensan sendo cazados polos indios xibaros que dan morte o seu amigo e respetanlle a vida a Alfonso por terse agarimada dil a filla do APU(XEFE) da tribu.De seguido, ca morte do Apu convirtese no novo xefe e é respetado por todalas tribus que moran as beiras dos rios Nieva,alto Pastana e Santiago na Amazonia ,falandose dun dominio territorial semellante a mitade da peninsula iberica.

Alfonso Graña morre na selva no 1934 dun cancro gastrico ,non atopandose a sua tumba e sendo venerado polas suas tribus e recoñocido polos gobernos de Peru e Brasil asi coma o Goberno da Republica española co que chegou a facer tratos pra levar adiante exploracios no Amazonas en busca de materias primas de alto valor .Estas expedicios truncaronse ca inesperada morte da Alfonso.

¡¡CONTINUARA!!